ม้าก้านกล้วย ๑
ด้วยมือพ่อต่อเติมปรารนา
ตัดก้านกล้วยทำม้าให้ข้าขี่
ทั้งปืนกลก้านกล้วยก็สวยดี
เหมาะมือที่จะสู้รบกับไพริน
เสียงคำสอนพ่อสั่งก็ยังแว่ว
ลูกผู้ชายไม่แคล้วต้องจากถิ่น
สู่โลกกว้างทางไกลในแผ่นดิน
เสาะและสู้อย่ารู้สิ้นซึ่งแรงใจ
ม้าก้านกล้วยโจนทะยานจากบ้านทุ่ง
พาข้ามุ่งสู่พนาพฤกษาไสว
ด้นดงหนามระกำเกี่ยวลัดเลี้ยวไป
ข้ามบึงหนองคลองใส ไต่พนม
มุ่งสู่เส้นขอบฟ้าหาความฝัน
ล่วงร้อยวันพันคืนที่ขื่นขม
เคยรากไม้ต่างหมอนนอนระทม
เคยฟ้าห่มต่างผวยด้วยระกำ
ยังแต่ม้าเพื่อนยากในยามเปลี่ยว
เป็นเครื่องเหนี่ยวหัวใจไมถ่ลำ
จนลุเมืองแห่งอารยธรรม
หนึ่งวิมานในม่านดำแห่งหมอกควัน
ข้าควบม้ามานานก็เหนื่อยนัก
จึงแวะพักเพื่อหาผู้ร่วมฝัน
หยุดเจ้าม้าก้านกล้วยอยู่ด้วยกัน
ตึกเมืองต่างพนาวันพนมเชิง
มีโคมไฟต่างดาวดารดาษ
มีเถาวัลย์พันพาดดูยุ่งเหยิง
มีหริ่งหรีดเรไรใจกระเจิง
ด้วยเสียงเมืองบันเทิงบรรเทาทุกข์
นานแสนนานกับการแสวงหา
เห็นแต่ม้าเพื่อนใจยิ่งไร้สุข
ยิ่งอ่อนแอแพ้ยักษ์ทุรยุค
ยิ่งไพรีก็รบรุกอยู่รอบกาย
ม้าและปืนของพ่อที่ต่อสู้
คงจะเฉาก่อนจะรู้ซึ้งความหมาย
เช็ดน้ำตาที่ขอบตา-ลูกผู้ชาย
หรือจะถึงคราวพ่ายต้องอายคน
เคยมือพ่อต่อฝันให้ฟันฝ่า
เคยฝันข้าเติมเข้มให้เต็มข้น
เคยทะนงควบม้ากล้าประจญ
มาถูกกักด้วยจักรกลกลางนคร
เจ็บอนาถบาดแผลก็เกลื่อนอก
ฝันจะหนีดงรกของเมืองหลอน
อยากควบม้าคืนทุ่งทะยานจร
ไปกราบพ่อขอพรอีกสักครั้ง.
.
.
|
Banana Tree Horse 1
A hobby horse, a gift for me,
Hewn by my father's loving hands
From the stem of a banana tree,
And a gun to fire at hostile bands.
His words still in my ears:
A man must leave his home one day
To wander into the world for years,
In quest of destiny, not dismay.
With a leap we leave our humble home,
Heading for the woods and hilly heights,
For hundred days and thousand nights
Of sweet and bitter honeycomb.
Thru brambles, o'er ponds and streams,
The horizon in search of dreams!
A knotty tree stump for pillow,
A cloudless night sky as my shroud;
With only my lonely horse in tow,
To sustain courage e'er so proud.
Thru brambles, o'er ponds and streams,
The horizon in search of dreams!
Looking for bright civilization,
City of Angels under a veil
Of hazy smoke, the sleazy curtain
Hides a companion's dreamy trail.
The banana horse comes to a halt
On a jungle trail paved with asphalt
'Neath rows and rows of concrete gables,
Jumbled wires and tangled cables.
Jingling and jangling sounds titillate,
Tinglingly tease my sad spirit,
As I search in vain for a mate
To find only my faithful steed.
Man's tears wipe not defeat or shame,
They only add a smear to our name!
Weak in face of many a demon,
Surrounded by ferocious foes,
Both my gun and horse, I reason,
Will wither ere anyone knows.
Man's tears wipe not defeat or shame,
They only add a smear to our name!
My father taught me by word and test,
That I should focus all our means
On unfolding dreams of conquest,
Now undone by urban machines.
With chest scars and a bleeding pain,
I must flee this chaos infernal,
And ride back o'er rice fields again
To beg for blessings paternal.
|